🔸Ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα, τα οποία δουλεύουν συνέχεια για να παράγει έργο ο άνθρωπος. Ωστόσο, πολλές στιγμές στην εργασία τους τυχαίνει να παράγουν ρύπους – αυτές είναι οι ελεύθερες ρίζες.
🔸Έτσι λοιπόν όπως όταν δουλεύουμε και γράφουμε σε ένα χαρτί μία εργασία, μπορεί να βγει πολύ καλή και να την κρατήσουμε, αλλά μπορεί να αποδειχθεί σε πολλά σημεία μη ικανοποιητική και να πεταχτεί στον κάδο ή να την επεξεργαστούμε ξανά. Αυτόν τον τρόπο μιμούνται οι αντιοξειδωτικοί μηχανισμοί. Γνωρίζουν πώς να διαχειριστούν ουσιαστικά τις ελεύθερες ρίζες (στο παράδειγμα οι ελεύθερες ρίζες είναι η μη ικανοποιητική εργασία και οι αντιοξειδωτικοί μηχανισμοί είναι ο κάδος και η επανεπεξεργασία).
🔸Οξειδωτικό στρες ονομάζουμε την ανισορροπία μεταξύ ελεύθερων ριζών και αντιοξειδωτικών μηχανισμών. Όταν ενδεχομένως υπάρχει μεγαλύτερη ποσότητα ρύπων από όσο πρέπει (ελεύθερες ρίζες) και οι αντιοξειδωτικοί μηχανισμοί δεν είναι αρκετοί ή δεν είναι αρκετά λειτουργικοί για να καταπολεμήσουν τις ελεύθερες ρίζες.